JOHN RAMBO...ဂၽြန္ ရမ္ဘို ျမန္မာဇာတ္ၾကမ္း

ၾကည္႔ရန္ ေအာက္က ပံု(2ကNo.1)၊ ပံု(4ကNo.2)၊ ပံု(3ကNo.3)၊ ပံု(1ကNo.4)

ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ႔ ထိုင္းမင္းသား(၁)

(၁)

(၂)



Ong bak best of - MyVideo
Ong Bak.3

အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ.............

ေခၚႏုမ္းတုန္ သက္ေသ...

(၁)ဘိုးဘြားမ်ားရဲ႕ ၀ါၾကြားသံ

ငါကသာ အျမင္႔ျမတ္ဆံုး

ငါကသာ ေအာင္နိုင္သူ

ဆိုတဲ႔ အိမ္ေရွ႕က မွတ္တိုင္ကေလးေတြ

အနားဂတ္ရဲ႕ ရြက္နုအခက္ကေလးေတြ

ခ်ိဳးေနတာပဲ...........

(၂)အေဖအေမမ်ားရဲ႕ ၀ါၾကြားသံ

ငါက ဘယ္ႏွစ္ခါ ပြဲလုပ္တယ္

ငါက ဘယ္ႏွစ္ေကာင္သတ္တယ္

ဆိုတဲ႔ ပြဲတိုင္းေက်ာ္သလိုလိုနဲ႔

သားသၼီးေတြရဲ႕ မ်က္စိကို

ကန္းေစတာပဲ....

(၃)ငါတို႔ရဲ႕ ၀ါၾကြားသံ

ငါက ဒီလို...ဒီလိုကြ

သူက အလကား...ဗလာပဲကြာ

ဆိုၿပီး...ဘီယာေလးတစ္ခြက္ေမာ႔

ၾကည္႔လိုက္တိုင္း

ဘ၀ကိုေတာ႔ မေမ႔နဲ႔ဦး။

ျမင္ပါဦး...ၾကည္႔ပါဦး

ေတြးေခၚပါဦး...စဥ္းစားပါဦး

သံုးသပ္ပါဦး.....

မယံုရင္ လွည္႔ၾကည္႔ပါဦး

မၾကားရင္ နားစြန္႔လိုက္ပါဦး

အရာရာမွာ ေနာက္က်ၿပီ

အဘက္ဘက္မွာ နံုခ်ာတဲ႔

ငါတို႔ရဲ႕ ေမြးရပ္ဌာေန

ေခါနုမ္းတုန္ သက္ေသ။  ။

ဆလိုင္းလင္းတန္းရဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ။

အမွတ္တရ မေလးရွား

ခ်င္းျပည္နယ္သို႔...ခရီးတစ္ေခါက္....

မီးအိမ္ရွင္မေလးသို႔

ဘေလာက္ ခ်စ္သူ

တစ္ဘေလာက္၀င္ တစ္ဘေလာက္ထြက္

ကမၻာကို ပတ္ၿပီးေလွ်ာက္လည္ရင္း

တစ္ခ်ိဳ႕ဘေလာက္က လင္းလို႔လက္လို႔

တစ္ခ်ိဳ႕ဘေလာက္က စာလံုးေလးေတြ

ေအာက္ဆင္းလိုက္ အေပၚတက္လိုက္

ဟိုဘက္သြားလိုက္ ဒီဘက္လာလိုက္နဲ႔

ပညာတတ္ ျမန္မာ ဘေလာက္ဂါေတြ

အားက်လိုက္တာကြယ္.................

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ငါလည္းစိတ္ပါလာေရာေပါ႔

ဟိုေျပးဒီေျပး ဟိုဖတ္ဒီဖတ္

ဟိုၾကည္႔ဒီၾကည္႔ ဟိုေမးဒီေမး

ဟိုစမ္းသပ္ ဒီစမ္းသပ္နဲ႔

ေက်ာင္းခိ်န္ေမ႔ အလုပ္ခ်ိန္ေမ႔

စားခ်ိန္ေမ႔ အိပ္ခ်ိန္ေမ႔လို႔

စြန္႔စားၾကည္႔ေတာ႔မွ

အခုေတာ႔ဒီမွာ ကိုယ္ပိုင္ေနရာေလး

တစ္ခုေတာ႔ ဖန္တီးလိုက္ပါၿပီ.......

ဟိုး...ေရွးေရွးတုန္းက

ပံုျပင္ထဲက ေခြးတစ္ေကာင္

စပ်စ္သီးကို စားခ်င္လြန္းလို႔

ခုန္လိုက္ ခုန္လိုက္နဲ႔

ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ခုန္ေတာ႔မွ

မမီတဲ႔ေနာက္ဆံုး

ဒီစပ်စ္သီးဟာ ခ်ဥ္သတဲ႔ကြယ္။

သူငယ္ခ်င္း မင္းတစ္ေယာက္အတြက္

ခ်င္းေတာင္တန္း ဓာတ္ပံုေလးတစ္ပံုေလာက္

ျပနိုင္ဖို႔ အေရး

ငါကေတာ႔ မခ်ဥ္ေသးဘူးေဟ႔

ဆက္ခုန္လိုက္ဦးမယ္။   ။

ေတာင္ဇလပ္နီနီ

ခ်င္းေတာင္တန္း ျပတိုက္

ေတာင္ယာပံုေလး

ေရႊဖရံုရြက္

ခ်င္းေတာင္တန္း အလွရႈခင္းေလး

ခ်င္း၀တ္စံုႏွင္႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

မင္းတပ္၀တ္စံုနဲ႔ လွေနတဲ႔ အိျႏၵာေက်ာ္ဇင္

 

ဟားခါးခ်င္း၀တ္စံုေလးနဲ႔ ခ်င္းမေလး

ခ်င္းျပည္ရွိ အသည္းပံု ရိေခါဒါေရကန္(သို႔)ရိေရကန္

ေအာက္ခ်င္းငွက္ စံုတြဲ...Vakok

 

ခ်င္းရြာေလး

ခ်င္းျပည္နယ္ မတူပီၿမိဳ႕ရိွ ဘုံတလာ ေရတံခြန္

ကာဏ္း ၀တ္စံုနဲ႔ ခ်င္းမေလး

ပါးမည္းထိုးထားေသာ ခ်င္းအမ်ိဳးသမီးမ်ားပံု

မင္အမ်ိဳးသမီးပံု

ဒိုင္၀တ္စံုနဲ႔ ခ်င္းမေလး

တီးတိန္ခ်င္း ၀တ္စံု

ခ်င္း၀တ္စံုမ်ားႏွင္႔ ခ်င္းပ်ိဳေမမ်ား

ခ်င္းအိမ္ေလး

ခ်င္းရိုးရာမ်ား

ဆက္လက္ရွာေဖြဦးမည္။

ခ်င္းလဲင္းဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံမူၾကမ္း(၄)...Chin forum

ခ်င္းလဲင္းဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္း-၄
ေလ႔လာခ်င္သူမ်ား အတြက္စုစည္းသည္။

ခ်င္းအမ်ိဳးသားေန႔ ေပၚေပါက္လာပံု...ဆလိုင္းကီလဲေအာမ္း

Chin National Day Background History
မင္းသုခ ဘေလာက္မွ ကူးယူပါသည္။

ေတာင္ေပၚ ေခါင္ရည္ခ်ိဳျမျမ

ေခါင္စုပ္ေနပံု

ေခါင္သည္ ခ်င္းတို႔ အတြက္မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေသာအရာ ျဖစ္သည္။ရန္သူကို တိုက္ခိုက္ေတာ႔မည္႔ အခ်ိန္တြင္ ေခါင္ကိုထိပ္ၿပီး ဆိုင္ရာမ်ားကို ေခၚ၍ စုေ၀း တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၾကသည္။ဟိုးအရင္က ခ်င္းတို႔တြင္ စာခ်ဳပ္စာတမ္းဟူ၍ မရွိေပ။ေခါင္ရည္ တစ္ခြက္ျဖင္႔ ကတိ ျပဳျခင္း၊စာခ်ဳပ္မ်ားခ်ဳပ္ဆိုနိုင္သည္။ ေခါင္ရည္တစ္ခြက္သည္ လြယ္လြယ္ကူကူ ေသာက္လို႔ရသလို တခါတရံမွာ အသက္တစ္ေခ်ာင္းႏွင္႔ ထပ္တူ ထပ္မွ်ပင္ ျဖစ္သည္။ ေသေရး ရွင္ေရးတြင္ ေခါင္ရည္ တစ္ခြက္ ေသာက္ၿပီးပါက အသက္ကို စေတးေပဆပ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ပ်က္ကြက္ပါက သင္သည္ ေယ်ာက္က်ား မဟုတ္ဟု အမ်ားတကာ အထင္ေသးတာ ခံရတတ္သည္။


ေခါင္ေသာက္ပံု

ေပ်ာ္ပြဲ ရႊင္ပြဲမ်ားတြင္ ေခါင္ရည္သည္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္သည္။ေခါင္ပြဲမ်ားမက ပြဲတိုင္းတြင္ ေခါင္ရည္ပါေလ႔ရွိသည္။ ပြဲမ်ားတြင္ ေယာက္က်ား မ်ားသာ ေခါင္ရည္ မ်ားမ်ားေသာက္ေလ႔ရွိသည္။မိန္းမမ်ားက နည္းနည္းေသာက္ရသည္။အေၾကာင္းမွာ ေယာက္က်ားမ်ား မူးလာၿပီး ရန္ျဖစ္လာပါက မိန္းမမ်ားက ထိန္းၾကတတ္သည္။ႏွစ္ေယာက္စလံုး မူး၍ မျဖစ္ေပ။မိန္းမေကာင္းမ်ားသည္ ေခါင္ရည္ မူးသည္ဟူ၍ မရွိေပ။

ေခါင္သည္ ဆပ္နီကို အမ်ားဆံုးခ်က္ရသည္။ဆန္၊ဆပ္၀ါႏွင္႔ေျပာင္းဖူး မ်ားခ်က္နိုင္သည္။ေျပာင္းဖူးခ်က္ေသာေခါင္သည္ ခါးေသာအရသာ ရွိၿပီး ေကာက္ညွင္းသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ေခါင္သည္ ထမင္းခ်က္သလို ခ်က္ရသည္။ၿပီးရင္ အေအးခံၿပီး တေဆႏွင္႔ ေရာကာ ေတာင္းႀကီးထဲ ၂၊၃ ညထားရသည္။တေဆျပဳလုပ္ျခင္းကေတာ႔ ေသခ်ာမသိပါ။ၾကားဖူးတာကေတာ႔က်င္း၊ငရုပ္၊ဆန္ႏွင္႔ႏြယ္ ပင္တမ်ိဳးကို ေပါင္းစပ္၍ ျပဳလုပ္သည္ဟု သိရသည္။လူတိုင္းလုပ္လို႔ မရပါ။တေဆ လုပ္သူေတြဆီမွာ ေရွးေရွးကတည္းက ပိုင္ဆိုင္လာတဲ႔တေဆ အဖိုႏွင္႔အမ ရွိသည္ဟုသိရသည္။သူတို႔တေဆလုပ္တိုင္း အဖိုအမ သီးသပ္ထားၾကသည္ဟုၾကားဖူးသည္။ ခ်င္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္းရွိ ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ဆိုင္တိုင္းတြင္ တေဆကို ၀ယ္နိုင္ပါသည္။တေဆသည္ အမ်ိဳးသမီးခ်င္းတာ လက္ကမ္း၍ အေပးအယူရွိသည္။ စိတ္ၾကမ္းေသာ မိန္းမက ေပးလွ်င္ ခါးသည္။စိတ္ေကာင္းေသာ မိန္းမေပးေသာ တေဆသည္ သူ႔စိတ္အတိုင္း ေခါင္ရည္ ခ်ိဳ သည္ဟု အယူရွိသည္။

ေခါင္အိုးကို ရွည္လ်ားေသာ အရြက္မ်ားျဖင္႔ ပိတ္ၾကသည္။အဖံုးပိတ္ေသာအခါ ၂ထပ္ပိတ္ရသည္။ပထမအထပ္ေပၚတြင္ အ၀တ္ျဖစ္ျဖစ္တခုခု ခံၿပီး ေနာက္ထပ္ျပန္ပိတ္ရသည္။အဆင္ေျပေသာ မိသားစုတို႔သည္ ပ်ားဖေယာင္းျဖင္႔ ပိတ္ၾကသည္။ ေခါင္အိုးပိတ္ ေသာ အရြက္မ်ားၾကည္႔ၿပီး ေခ်ာက္လာပါက ေခါင္ခ်ိဳ လာသည္ဟု တြက္ဆနိုင္သည္။တစ္လအတြင္း ေသာက္သံုးနိုင္သည္။ေခါင္သည္တစ္ႏွစ္မွ ေျခာက္ႏွစ္ အထိထားနိုင္ၿပီး ၾကာၾကာ ထားလိုေသာ ေခါင္ကို နည္းနည္းမာ ေအာင္ခ်က္ေပးရသည္။

ေခါင္ေသာက္ပံု

ေခါင္ခ်က္စဥ္တြင္ လင္မယား အတူမ အိပ္ရ။ခ်က္တဲ႔ေန႔ကစၿပီး ေခါင္အိုးထဲထည္႔သည္႔ အထိေပါ႔။အတူတူအိပ္ပါက ေခါင္ပ်က္သည္ဟု အယူအဆ ရွိသည္။ေခါင္ခ်က္ေသာအိမ္တြင္ လူစိမ္း၀င္၍ မရပါ။အိမ္ေရွ႕တြင္ သစ္ရြက္စိမ္းမ်ားထားတတ္ၾကသည္။သစ္ရြက္စိမ္းမ်ား အိမ္ေရွ႕တြင္ျမင္ပါက သူေခါင္ခ်က္သည္ဟု သိနိုင္သည္။ေခါင္ခ်က္၍ အေအးခံခ်ိန္တြင္ တံခါးမ်ားပိတ္ရသည္။ေခါင္ခ်က္သူမွအပ မိသားစု အားလံုးအျပင္ ထြက္ရသည္။အျပင္ကလူအထဲ၀င္၍ မရသလို အထဲက ေခါင္ခ်က္သူကိုကူညီ လိုပါက မၿပီးမခ်င္း အျပင္ထြက္၍မရပါ။

အကယ္၍ အျပင္လူ၀င္လာပါက အဖတ္ နည္းနည္းယူၿပီး ျမည္းခိုင္းသည္။သူကအရမ္း ခ်ိဳသည္ဟု ေျပာရမည္ ျဖစ္သည္။ဒါဆိုရင္ ေခါင္မပ်က္ ဟု အယူရွိသည္။ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက အိမ္နားက ေခါင္ခ်က္သူအိမ္တြင္ ေျပး၀င္မိသည္။အိမ္ရွင္က ထံုးစံအတိုင္း ေခါင္ဖတ္ ယူၿပီးျမည္းခိုင္းသည္။ခ်ိဳသလား ဟုေမးသည္။ မခ်ိဳပါဘူးဟုျပန္ေျပာေတာ႔ ခိ်ဳတယ္လို႔ ေျပာရတယ္ ကေလးရယ္လို႔ ျပန္ေျပာသည္။ခ်ိဳသည္ဟု ျပန္ေျပာေပးျခင္းျဖစ္ ေခါင္မပ်က္နိုင္ဟု အယူရွိသည္။ေခါင္ထည္႔မည္႔ ေခါင္အိုးမ်ားကို ေသခ်ာ သန္႔ရွင္းေအာင္ ေဆးၿပီး ေျခာက္ေအာင္ ေနပူလွန္းရသည္။

အလြယ္ဆံုး ေခါင္၊ေလွာ္စာျပဳလုပ္နည္းမွာ ထမင္းက်န္ကို မလႊတ္ပစ္ဘဲ တေဆႏွင္႔ေရာၿပီး ၾကြက္ၾကြက္အိတ္ထဲထည္႔ လံုေအာင္ပိတ္ အိုးျဖစ္ျဖစ္ နည္းနည္း ေလလံုတဲ႔ ေနရာတြင္ ထားေပးရသည္။တစ္ပတ္ေလာက္ဆိုရင္ ေလွာ္စာ ခ်ိဳခ်ိဳ စားနိုင္ပါသည္။

ေခါင္ကိုေနပူ လွန္းပံု

ခ်င္းတို႔စပါးက်ီ ထဲတြင္ ေခါင္၃လံုးမွ ၆လံုး ထိတကယ္႔ အေကာင္းစားမ်ား ထားတတ္ၾကသည္။ဥပမာ မေျပာေကာင္း မဆိုေကာင္း ရုတ္တရက္ ေသဆံုးလွ်င္ဒါမွမဟုတ္ အေရးေပၚျပႆနာ ႀကံဳပါက အသံုးျပဳရန္ ျဖစ္သည္။ေခါင္သည္ ၾကာလာသည္ႏွင္႔အမွ် ေခါင္အိုး၏ ေအာက္ေျခတြင္အရည္မ်ားစုလာတတ္သည္။ၾကာၾကာထားလိုေသာ ေခါင္ကို အဲဒီအရည္ ၁လတစ္ႀကိမ္ စုပ္ေပးရသည္။မစုပ္ေပးပါက ေခါင္ ပ်က္ နိုင္သည္။အဲဒီအရည္ မ်ိဳးစုပ္ခ်င္သျဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက အေမ စပါးက်ီ သြားတိုင္း လိုက္သြားတတ္သည္။ေခါင္သည္ ပ်က္မပ်က္ အၿမဲ ဖြင္႔ၿပီး ၾကည္႔ရႈ စမ္းသပ္နိုင္သည္။စမ္းသပ္ေသာ အခါ လက္ႏွင္႔မယူရ။ဓား၊ဇြန္း သစ္ရြက္တခုခုျဖင္႔ လက္ကို ခံၿပီး ယူပါက မပ်က္နိုင္ပါ။ဤနည္းျဖင္႔ ေခါင္အိုးထဲရွိ ေခါင္ဖတ္ကို တစ္၀က္ယူၿပီး တစ္၀က္ထားနိုင္သည္။ပ်က္ေသာေခါင္ရည္ကို အလြန္ခ်ည္၍ ေသာက္မရပါ။

ေခါင္ေသာက္ေသာ အခါ ခြက္ျဖင္႔ခ်ိန္၍ ေသာက္ရသည္။ေခါင္တစ္အိုး အတြက္ ခြက္တစ္လံုးတာ ထားရမည္ ျဖစ္သည္။ေခါင္တစ္လံုး အတြက္ စီမံခန္႔ခြဲ သူတစ္ေယာက္ရွိသည္။ႀကီးစဥ္ငယ္လိုက္ အလွည္႔က်တတ္သည္။စီမံသူက ခြက္ထဲတြင္ ေရထည္႔ၿပီးေပးမည္ျဖစ္ၿပီး ေခါင္ရည္စုပ္ၿပီး ေရမ်ားေအာက္က် ေသာအခါ လက္ထဲရွိေရႏွင္႔ျဖည္႔ေပးရသည္။လက္ထဲရွိေရ ကုန္ပါက ထပ္ထိုင္လို႔ မရပါ။အထူးဧည္႔သည္ မ်ားဦးစားေပးတတ္ၾကသည္။

ႏြားေနာက္ဦးခ်ိဳတြင္ ေခါင္ရည္ထည္႔ၿပီးေပးေသာ လူသည္ အေရးႀကီးေသာ လူျဖစ္သည္။တနည္းေျပာရရင္ ဇာတ္လိုက္ျဖစ္သည္။ႏြားေနာက္ဦးခ်ိဳ၌ ထည္႔ေသာ ေခါင္ရည္သည္ တခ်ိဳ႕ လူနဲ႔မတည္႔ပါ။မူးလြယ္သည္။ကၽြန္ေတာ္႔အေဖသည္ ႏြားေနာက္ဦး ခ်ိဳ ေခါင္ရည္နွင္႔ မတည္႔သျဖင္႔ အေမက အၿမဲ ၀င္တားခဲ႔ဖူးသည္။သိပၸံနည္းက် ေျပာရင္ေတာ႔ မွားနိုင္သည္။တျခားေရာဂါ ေၾကာင္႔လည္းျဖစ္နိုင္သည္။စာေရးသူက အယူအဆ မ်ားကိုသာေရးျခင္း ျဖစ္သည္။

ေခါင္အိုးကို ေနပူလွန္းပံု

ဗမာကို ေခါင္ရည္ မျမည္းခိုင္းနဲ႔...ခ်င္းကို အျမည္းမေကၽြးနဲ႔ ဟူေသာ ဆိုရိုးစကားၾကားခဲ႔ဖူးသည္။အေၾကာင္းမွာ ဥပမာ ကၽြန္ေတာ္၏ ခြဲတမ္း ေခါင္ရည္ကို တျခားလူကိုျမည္းခိုင္လို႔ရသည္။နည္းနည္း ေသာက္ၿပီး ျပန္ေပးရန္ျဖစ္သည္။ယာဥ္ေက်းမႈသာ ျဖစ္သည္။တနည္းေျပာရရင္ မိတ္ဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ဗမာေတြျမည္းခိုင္းပါက အကုန္္ေသာက္ေပးေသာေၾကာင္႔ ထင္သည္။ခ်င္းကို အျမည္းမေကၽြးရ။အျမည္းသည္ တနည္းေျပာရင္ အလွစားရန္ ျဖစ္သည္။နည္းနည္းစီ စားရသည္။ခ်င္းကို အျမည္း ေကၽြးေသာအခါ ထမင္းစားသလို စားေသာေၾကာင္႔ ခဏနဲ႔ ကုန္တတ္သည္။ဒါေၾကာင္႔ခ်င္း ကို အျမည္းမေကၽြးရစကား ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။

ဟဲဟဲ...အခုဆိုရင္ ေခါင္ရည္လည္းၾကည္႔ေသာက္မယ္...အျမည္းလည္းၾကည္႔စားေတာ႔မယ္ ေဟ႔...ဟီးးး

ေစ်းတြင္ေရာင္းေသာ ေခါင္ရည္သည္ အစစ္မဟုတ္ပါ။ေခါင္ရည္ကို ရသေလာက္ယူၿပီး အရက္ သၾကားႏွင္႔ျပန္ေရာၾကသည္။ ေခါင္နံ႔သာ ထြက္ၿပီး အရသာက BEအရက္သာ ျဖစ္သည္။ ေတာရြာမ်ားတြင္သာ ေခ်ာင္ရည္ အစစ္ရနိုင္သည္။ေခါင္ထိပ္ေသာ အခါ တစ္ပတ္အတြင္းေသာက္နိုင္သည္။ ေခါင္အိုးအ၀တြင္ ေညာင္ရြက္ျဖစ္ျဖစ္ တျခားအရြက္မ်ားျဖင္႔ပိတ္ၿပီး ထိပ္နိုင္သည္။စုပ္ရမည္႔ တိုင္ကေလးစိုက္ေပးရသည္။ၿပီးရင္ ေရထည္႔သည္...ခ်က္ခ်င္းေသာက္၍ မရပါ။တစ္နာရီ ခန္႔ ေစာင္႔ေပးရသည္။ေသာက္ၿပီးသား ေခါင္ဖတ္ကို စားလို႔မရပါ။ေသာက္ၿပီးသား ေခါင္ဖတ္မ်ား ကို ၀တ္ေကၽြးလို႔ရသည္။၀တ္စာတြင္မ်ားမ်ားမထည္႔ရ။၀တ္ကိုေသ ေစ နိုင္သည္။အိမ္တြင္ ေရာက္လာေသာ ဧည္႔သည္မ်ားကို ေခါင္ထိပ္ေပးတတ္ၾကသည္။

ဧည္႔သည္ မမူးပါက အိမ္ရွင္ မေက်နပ္ပါ။ဧည္႔သည္မထႏိုင္ေအာင္မူးပါက အိမ္ရွင္ေက်နပ္သည္။ဧည္႔၀တ္ေက်သည္ဟု ထင္တတ္ၾကသည္။ဧည္႔သည္ကို ထမင္းေကၽြးရာတြင္ ဧည္႔သည္ သည္ဗိုက္နာသည္ အထိ စားမွငါတို႔ ေက်နပ္သည္။နည္းနည္း စားပါက ငါခ်က္ေသာ ထမင္း ဟင္းမေကာင္းလို႔ သူနည္းနည္းပဲ စားသြားတယ္ဟု အိမ္ရွင္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္တတ္သည္။ တစ္မ်ိဳးျပန္ၾကည္႔ရင္ တစ္ဖက္သားကို ရိုင္းရာက်ေပမယ္႔ ရိုးရာအစဥ္ အလာ တစ္ခုတာ ျဖစ္ေၾကာင္း။

ခ်င္းေတာင္တန္းဆီကို တစ္ေခါက္ေလာက္လာလည္ၿပီး ေတာင္ေပၚ ေခါင္ရည္ ခ်ိဳခ်ိဳျမျမကို လာေသာက္ၾကပါလို႔ အားလံုးကို ခင္မင္စြာ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။

အခ်စ္ဆံုး...မိုင္ေလးထံသို႔

သတိ ရေပါင္း မ်ားစြာျဖင္႔ အေ၀းတစ္ေနရာ ကေန မိုင္ေလးထံ စာေရးႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။ အခုခ်ိန္ မိုင္...ေနေကာင္းသလား။မိုင္...ေနေကာင္း က်န္းမာ ဘို႔ရန္ အၿမဲပဲဆုေတာင္း ေပးပါတယ္။ မိုင္...ခုခ်ိန္ဘာေတြ ေတြးေန သလဲ။မိုင္...အခုခ်ိန္ဆိုရင္ တို႔ေတာင္ေပၚ မွာ ခ်ယ္ရီေတြ ေတာင္ဇလပ္ပန္းေတြ ပြင္႔ေတာ႔ မွာပဲေနာ္။

ေပ်ာ္စရာေကာင္းသလို ဒီဇင္ဘာေဆာင္းလရက္ေတြ ေရာက္လာၿပီ ဆိုေတာ႔ လြမ္းစရာေတြ လည္းျဖစ္မွာေပါ႔ေနာ္။ခရစၥမတ္လည္း ေရာက္လုၿပီ။ဟိုး တစ္ခ်ိန္က ေပ်ာ္စရာ သီခ်င္းေလးေတြဟာ အခုေတာ႔ လြမ္းစရာ သီခ်င္းေလးေတြ အျဖစ္ ေျပာင္းျပန္ စီးဆင္းေနပါေတာ႔တယ္။ တစ္ခ်ိန္က အတူတူ သီဆိုဖူးတဲ႔ သီခ်င္း ေလးေတြကို တစ္ခါတစ္ခါ ညည္းဆိုျဖစ္ခဲ႔တယ္။ ဒါဘာေၾကာင္႔လဲ သိလား...သတိရလြန္းလို႔ပါ။

အခုခ်ိန္ဆိုရင္ ခ်ယ္ရီေတြ ေတာင္ဇလပ္ေတြ မကေတာေတာင္ေတြမွာ ပန္းေရာင္စံုမ်ား စံုလင္စြာ ဖူးပြင္႔ေ၀ ဆာ လွပေနမွာပဲေနာ္။ တို႔ရဲ႕ ေတာင္ေပၚရြာေလးနဲ႔ မိုင္ေလးကို လြမ္းလိုက္တာကြာ။ကိုယ္ ေရာက္တဲ႔ ေနရာမွာေတာ႔ ဘာေပ်ာ္စရာမွ မရွိဘူး။အိမ္ေတြ ၿခံေတြ အရာရာေတြနဲ႔ ျပည္႔စံု ေပမယ္႔ ငါတို႔ရြာေလးလို ေပ်ာ္စရာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိဘူး။

တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ သမုဒၵရာႀကီးေတြ...အခါခါ ေတာင္တန္းႀကီးေတြ အထပ္ထပ္ ကာဆီး ပိုင္းျခား ထားေပမယ္႔ မျမင္နိုင္တဲ႔ သံေယာဇဥ္ ႀကိဳးကေတာ႔ သြယ္တန္းေန ဆဲပဲ မိုင္...။ရာသီေတြ အလီလီ ေျပာင္းလဲၿပီး ႏွစ္ေတြ အခါခါ ေဟာင္းသြားေပမယ္႔ တို႔ႏွစ္ေယာက္ ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ ရင္႔က်က္မႈနဲ႔အမွ် ပိုၿပီး ခိုင္မာေနဆဲပါ။

မိုင္...ၿမိဳ႕ထဲ ေလွ်ာက္သြားရင္လည္း လူေတြက နာမည္ႀကီး မင္းသား လာေန သလို ၀ိုင္းၾကည္႔ၾကတယ္။ေနာက္မွာ ေကာင္မေလးေတြက ခူးခူးခစ္ခစ္ ရယ္ၾကတယ္။အဂၤလိပ္ စကားလည္း ေရေရလည္လည္ မေျပာ တတ္ေတာ႔...ဟိုးတစ္ခါတုန္းက ခရစၥမတ္မွာ မ်က္ႏွာကို အ၀တ္နဲ႔ပတ္ၿပီး ပစၥည္းတစ္ခုခု ကိုလိုက္ရွာတဲ႔ ကစားနည္းလိုပါပဲ။အေမွာင္ထဲ စမ္းတ၀ါ၀ါနဲ႔ ေန႔စဥ္ ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းေနတယ္။ငါတို႔ ခရစၥမတ္ မွာေတာ႔ အဲလိုကစားေနတဲ႔ခ်ိန္မွာ ေဘးမွာ မိုင္ႏွင္႔အတူ သူငယ္ခ်င္းေတြက ၀ိုင္းရယ္ အားေပးလို႔ ေပ်ာ္စရာေတာင္ ေကာင္းေသးတယ္။

မိုင္...မွတ္မိေသးသလား မသိ။ငါတို႔ ေက်ာင္းတက္တုန္းက အဂၤလိပ္ ဆရာက သူ႔မ်က္မွန္ သပ္လိုက္ ျဖဳတ္လိုက္နဲ႔ ေကာင္မေလးေတြ ေရွ႕မွာ အလွျပတာနဲ႔ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ကုန္ေနတယ္။ငါတို႔ ေရၾကည္႔ ဖူးေသးတယ္ေနာ္။၄၅ မိနစ္ တစ္ခ်ိန္မွာ ဆရာက သူ႔မ်က္မွန္ ျဖဳတ္လိုက္ သပ္လိုက္တာ ၇၉ႀကိမ္တိတိ ရွိတယ္ေနာ္။အဲဒါေၾကာင္႔ ငါတို႔ ေက်ာင္းမွာလည္း သင္ခန္းစာေတြ မေၾကလို႔ ဒီလို သူမ်ားနိုင္ငံမွာ ဒုကၡ ေရာက္ေနတာေပါ႔။

မိုင္...ဟိုးတစ္လက စာေရးတာ မေရာက္ဖူးနဲ႔ တူတယ္။ဘယ္သူမွ မသိတဲ႔ တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ေတြဟာ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ထဲ အသည္းထဲမွာပဲ သိမ္းဆည္းရေအာင္ေနာ္။ျပန္ဆံုဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တိုင္း ေ၀းတထက္ေ၀းေနတဲ႔ တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ေတြဟာ ေမ႔ပစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တိုင္းလည္း ရင္မွာ နာက်ည္းလြန္းတယ္။

နက္ျဖန္ေန႔မွာ အသက္ရွင္ေသးရင္ ခ်စ္ခြင္႔ေတာ႔ရွိေသးတယ္...ေမွ်ာ္လင္႔ခြင္႔ရွိေသးတယ္....မိုင္။ေနာင္ဘ၀မွာ ျပန္ဆံုဖို႔ ဆုေတာင္းဖို႔လည္း ေနာင္ဘ၀ ဟာသိပ္မေသခ်ာဘူး မိုင္ရယ္။ကံၾကမၼာ ဟာ တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ရက္စက္လြန္းတယ္။ကံမကုန္ရင္ ျပန္ဆံုမယ္...ဆိုတဲ႔စကား လိုပဲ ျပန္ဆံုႏိုင္မယ္႔ အျဖဴေရာင္ေန႔ ေလးကိုပဲ ေမွ်ာ္လင္႔ရင္းနဲ႔ လုပ္စရာေတြ ဆက္လုပ္ရဦးမယ္။ဒီလိုပဲ တို႔ႏွစ္ေယာက္ လူခ်င္း ေ၀းေပမယ္႔ သြယ္တန္းေနတဲ႔ သံေယာဇဥ္ ႀကိဳးေလးက တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ေတြကို ပိုၿပီး ခိုင္မာေအာင္ ရစ္ေႏွာင္ ဆက္သြယ္ေပး မွာပါ။

မိုင္ေလးအတြက္

မိုင္....မင္းကိုငါယံုၾကည္တယ္။

မိုင္...ထာ၀ရ ခ်စ္ေနမယ္....ဆက္ခ်စ္ေနဦးမယ္။

မိုင္...ဒီစာ ကို ဒီမွာပဲ ရပ္နားလိုက္ေတာ႔မယ္ေနာ္။

မိုင္...ဒီစာကိုဖတ္ၿပီး ဒီည အိပ္လာေသာ အခါ အိပ္မက္ လွလွေလးမက္နိုင္ပါေစလို႔။

မိုင္...ဒီည မင္းနဲ႔ငါ မိုးေပၚမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ သာေနတဲ႔ လမင္းႀကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ဆံုရေအာင္ေနာ္။

သိပ္ခ်စ္တဲ႔...မိုင္

လြမ္းတယ္

အေဖ အေမ ရွိလ်က္သားနဲ႔

မေခၚနိုင္တာ.................

ငယ္ေဖာ္ေတြ ရွိလ်က္သားနဲ႔

မေပ်ာ္ နိုင္တာ................

ျပည္ေတာ္ ရွိလ်က္သားနဲ႔

မျပန္ နိုင္တာ.............

ဘာေၾကာင္႔ ညာေၾကာင္႔လို႔

မေျပာခ်င္ပါဘူး ဟိုေၾကာင္႔

ဒီေၾကာင္႔လို႔လည္း အေၾကာင္း

မျပခ်င္ပါဘူး...ငါ႔ရဲ႕ကံလို႔ပဲ

မွတ္လိုက္ေတာ႔မယ္.......

တကယ္ေတာ႔

ေဆးေရာင္စံုနဲ႔ စီျခယ္ထားတဲ႔

တိုက္အိမ္ႀကီးဟာ ၀ါးၾကမ္း

အိမ္ေလာက္ေတာ႔ သဘာ၀ မက်ပါဘူး။

အလံုပိတ္တဲ႔ တိုက္ခန္းထဲက

အဲယားကြန္းဟာ ၀ါးၾကမ္းၾကားက

တိုး၀င္လာတဲ႔ ေလညင္းေလာက္ေတာ႔

မေအးျမပါဘူး။

ေရခဲစိမ္ဘီယာဟာ ေတာင္ေပၚေခါင္ရည္

ေလာက္ေတာ႔ မခ်ိဳပါဘူး။

ေစ်းႀကီးႀကီးနဲ႔၀ယ္ရတဲ႔ ေရသန္႔ဗူးဟာ

စမ္းေရေလာက္ေတာ႔ မေအးပါဘူး။

ဆီျပန္ဟင္းလ်ာေတြဟာ ျပာရည္ဟင္း

ေလာက္ေတာ႔ မၿမိန္ရွက္ပါဘူး။

လူစီကားတဲ႔နာမည္ႀကီး ပန္းၿခံႀကီးဟာ

ေတာင္ေပၚ ရႈခင္းေလာက္ေတာ႔

မသာယာပါဘူး။

မိတ္ကပ္ထူထူနဲ႔ ေရႊအိုေရာင္ဆံပင္

ပိုင္ရွင္မေလးဟာ ေတာသူမေလး

ေလာက္ေတာ႔ မယဥ္ပါဘူး။

ဒီမွာ.............................

ေရႊေတြ...ေငြေတြ အရာရာေတြနဲ႔

ျပည္႔ႏွက္ေပမယ္႔ စိတ္မခ်မ္းသာ

တာကေတာ႔ အမွန္ပါပဲကြာ......

လူ႔လက္မပါ...သဘာ၀တရားနဲ႔ လွပျပည္႔စံုေနတဲ႔

ေတာမင္းသားတို႔ရဲ႕ ေမြးရပ္ ဇာတိ ဌာေနေဟာင္းကို

ျပန္ခ်င္လိုက္တာ လြမ္းလိုက္တယ္ကြာ.............

ရြာကိုလြမ္းလ်က္....

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေျပာခဲ႔တဲ႔ စကား

ကၽြန္ေတာ္ ၁၉၈၈ တြင္ ေက်ာင္း၀င္သည္။အစ္ကိုက ေက်ာင္းသြားအပ္သည္။၂လ ေလာက္ေက်ာင္းတက္ၿပီး ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းျဖစ္ ကာ ေက်ာင္းပိတ္လိုက္ရသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသည္ အခန္းမပါ အက်ယ္ႀကီး ျဖစ္သည္။ထိုေက်ာင္းကို ေရာက္ၿပီး ဟိုၾကည္႔ ဒီၾကည္႔ ၾကည္႔ရင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ပံု၂ပံုေတြ႔ရသည္။ဦးထုပ္နဲ႔က ပိုၿပီး သေဘာက်သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွန္း မသိပါ။ပံုကို သေဘာက်သျဖင္႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေမး ၾကည္႔ရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပံုတဲ႔။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အေၾကာင္းလည္း မသိဘဲနဲ႔ ထိုပံုကို လိုခ်င္မိသည္။ကၽြန္ေတာ္႔ အိမ္ထဲ တြင္ကပ္ခ်င္သည္။

ညေန ေက်ာင္းဆင္းၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႔ အေဖကို ေမးၾကည္႔သည္။ေဖေဖ ကၽြန္ေတာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ပံုလိုခ်င္တယ္ ၀ယ္ေပးပါလား လို႔ေျပာလိုက္ေတာ႔ ေဖေဖကအဲဒီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပံု ၀ယ္လို႔မရဘူး။ဆိုင္မွာမေရာင္းၾကဘူးတဲ႔။ဒါဆိုရင္ ေက်ာင္းက ပံုကို ဘယ္ကရတာလဲလို႔ ထပ္ေမးေတာ႔ ေဖေဖက အစိုးရက ထုတ္ေပးတာတဲ႔။အစိုးရက ဘယ္သူလဲလို႔ ျပန္ေမးေတာ႔ ေဖေဖက စာအုပ္တဲ႔။ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားသည္။အစိုးရက စာအုပ္တဲ႔ စာအုပ္က ဘယ္လို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပံု ထုတ္ေပးတတ္တာလဲဟု။ၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ထပ္မေမးေတာ႔ပါ။

၁၉၉၉မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္လာၾကသည္။ေဖေဖက ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔မွာ သြားပါေတာ႔...ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပံုေလးရယ္...ခြပ္ေဒါင္းအလံပံုေလး ရယ္...ကပ္ျပားေလးတစ္ခုရယ္ ရလာတယ္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတံဆိပ္ပံုေလး ေဖေဖက ငါ႔ကို တပ္ခိုင္းသည္။ခဏၾကာမွ ျပန္ျဖဳတ္ေပး သည္။သူ႔ပိုက္ဆံအိတ္ထဲ ထည္႔ၿပီး သားမယူနဲ႔ေနာ္။ဒါအေရးႀကီးတယ္တဲ႔။ေသတၱာထဲမွာ ထည္႔ကာ ေသာ႔နဲ႔ ခတ္ထားသည္။ေဖေဖ ေသာ႔ထား တဲ႔ေနရာၾကည္႔ၿပီး ေဖေဖမရွိတဲ႔အခ်ိန္တိုင္း ေသာ႔ဖြင္႔ကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပံုေလးယူၿပီး အေဖကပ္ေပးသလို ကပ္ကာ မွန္ခဏခဏ ၾကည္႔တာလဲ အေမာ။

ေက်ာင္းျပန္တက္ေတာ႔ ဦးထုပ္ေဆာင္းတဲ႔ ပံုက တတိယတန္းေရွ႕မွာ ဦးထုပ္မပါတာက စတုတၳတန္းေရွ႕တြင္ ကပ္ထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္းပံုကိုၾကည္႔ၿပီး ဗိုလ္ဦးထုပ္နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ပိုၿပီး သေဘာက်သျဖင္႔ တတိယတန္းေရာက္ဖို႔ အရမ္းႀကိဳးစား ခဲ႔ဖူးသည္။တတိယတန္းေရာက္ေတာ႔ အရမ္းေက်နပ္ခဲ႔ဖူးသည္။

ဆရာမက စာဖတ္ၾကပါလို႔ ေျပာတိုင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ဖခံုးေပၚ လက္တင္ၿပီး ခံုတန္းႀကီးမွာ ထိုင္ကာ ဟိုယိုင္ ဒီယိုင္ ရြက္ဆိုခဲ႔ေသာ ေအာင္ဆန္းဇာနည္ ကဗ်ာကို (ကူကယ္)ဆီ ကူပါ ကယ္ပါဟု သြားေအာ္ရင္း ကိုရဲရင္႔နီ ရဲ႕ အိမ္အထိ ေျပးေရာက္သြားေရာ တတိယတန္းတုန္းကပံုေလး ေတြ႔တာနဲ႔ မေျပာ မဆို ယူလာၿပီး ေအာက္မွာ တင္ထားပါတယ္။

"ေအာင္ဆန္းဇာနည္"

ေဖေဖာ္၀ါရီ ဆယ့္သံုးမႇာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႕ပါ။
တစ္ေထာင့္ကုိးရာ တစ္ဆယ့္ငါး
ေရႇ႕ေန ဦးဖာသား။
ဇာတိနတ္ေမာက္ မေကြးခ႐ိုင္
သိၾကမ်ားခုတုိင္။
ၾကံ႕ၾကံ႕ခိုင္တဲ့ ဇာနည္ဘြား
မိခင္ ေဒၚစုသား။
တစ္ေထာင့္ကုိးရာ ေလးဆယ့္ခြန္
ေျပာင္းႂကြ တမလြန္။
မ်က္ရည္သြန္လို႕ ဘ၀င္ညိႇဳး
ဇူလုိင္ တစ္ဆယ့္ကုိး။
ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ေက်းဇူးရႇင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တုိ႕ဖခင္။
ေကာင္းေစခ်င္တဲ့မႇာစကား
ငါတို႕ မေမ့အား။
ျပည္ေထာင္လြတ္ေရး ႀကိဳးပမ္းေအာင္
ျပည္ခ်စ္ တို႕ေခါင္းေဆာင္။
ဆိုရႇယ္လစ္ေဘာင္ လမ္းစဥ္မ်ား
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်မႇတ္သြား။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အေၾကာင္းေျပာခဲ႔ ဖူးသည္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသာ မေသရင္ငါတို႔ရြာမွာ ကားလမ္း ေပါက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကားစီးလို႔ရမွာ၊စက္ဘီးစီးလို႔ရမွာလို႔။ကားဆိုရင္ စာရြက္ေပၚ မွာပဲျမင္ဖူးတာ။စက္ဘီးကေတာ႔ ရွားရွားပါးပါး ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာက လူတစ္ေယာက္က အိႏၵိယျပည္ကေန ရြာ(၁၂)ရက္ ခရီးမွာ ထမ္းလာတာကို စာေရးႀကီးက ေဘာ္လံုးကြင္းမွာ စီးျပတာ ျမင္ဖူးသည္။အဲဒီလူက စီးဘို႔ထမ္းလာတာမဟုတ္ဘူး သူမစီးတတ္ဘူး။ျပန္ေရာင္းဘို႔ထမ္းလာတာပါ။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတာ အခုထိ အသက္ရွင္ေသးရင္ ငါတို႔လည္း ဒီလိုစက္ဘီးမ်ိဳး စီးနိုင္ၾကမွာလို႔ ခဏခဏ ေျပာၾကဖူးသည္။

ပံု ေဒါင္းမင္း၏ဆိုဒ္မွ

စတုတၳတန္းေရာက္ေတာ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အေၾကာင္း ဆရာမက ေျပာျပသည္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက...ရိုးသားတယ္။မဟုတ္မခံ အမွန္တရားကို ျမတ္နိုးတယ္။ရဲရင္႔တယ္။သတၱိရွိတယ္။ျမန္မာ႔လြတ္လပ္ေရးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက အရယူေပးတယ္..စသျဖင္႔ ေျပာျပသည္။ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ သူ႔ဟာသူ ေသတာမဟုတ္္ဘူး။ေသနပ္ကိုင္ လူတစ္စုက သတ္လိုက္တာတဲ႔...စိတ္မေကာင္းစြာ ၾကားရသည္။ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဘာေၾကာင္႔ သူမ်ားက သတ္တာလဲ လို႔ေမးခ်င္ေပမယ္႔...မေမးေတာ႔ဘဲ ဆရာမေျပာတာ ကိုပဲ ဆက္နားေထာင္ရသည္။အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္ေပၚလာရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးေနမိသည္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေနာက္တစ္ေယာက္ေပၚလာပါေစလို႔လဲ ဆုေတာင္းခဲ႔ဖူးသည္။

ကၽြန္ေတာ္အရမ္းလိုခ်င္ခဲ႔ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ပံုကို အခုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အိမ္ေလးမွာ ခမ္းခမ္းနားနားကပ္နိုင္လိုက္ပါၿပီ။

အားလံုးေက်းဇူးတင္လ်က္...ေတာမင္းသားေလး

ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ Pepsi

ကၽြန္ေတာ္ ဟိုးလြန္ခဲ႔တဲ႔ (၇)တန္းတုန္းက ထင္သည္ ေႏြရာသီေက်ာင္း ပိတ္ရက္မွာ ကခ်င္ျပည္ရွိ အစ္ကိုဆီ သြားလည္ပါသည္။သြားလည္ သည္ဆိုေပမယ္႔ ေနာက္ႏွစ္ေက်ာင္း ျပန္တက္ဖို႔ ေက်ာင္းစရိတ္ သြားေတာင္းတာပါ။ေႏြရာသီသည္ အလြန္းပူ ျပင္းေသာေၾကာင္႔ အေအးကို အရမ္းေသာက္ခ်င္သည္။ အေအးဆိုင္မွာ ၀င္ထိုင္တိုင္း ဟိုးမွာ...၀ါ၊စိမ္း၊နီ၊ျပာ အေအးေတြ အေရာင္ေတြ စံုလို႔။အေရာင္ေတြ ၾကည္႔လိုက္ရင္ သူ႔အေရာင္နဲ႔ သူလွၾကတာပဲ။

ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က pepsi ကိုမွာေသာက္သည္။သူငယ္ခ်င္းက ေျပာသည္...ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ထိုင္တဲ႔ ဆိုင္တိုင္းမွာ ဒီpepsi ထဲပဲေသာက္တယ္။ အီလာတယ္။ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ထိုင္တဲ႔ ဆိုင္မွာေတာ႔ တျခားေသာက္ၾကည္႔ရေအာင္ေနာ္တဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္က ဟုတ္ကဲ႔လို႔ ေထာက္ခံေရာ။ကားနားတဲ႔ တစ္ေနရာမွာ ဟိုး...အေအးဆိုင္မွာ ၀င္ထိုင္ျပန္ေရာ...စာပြဲထိုးက လာေမးတယ္..ဆရာႀကီးတို႔ ဘာေသာက္မလဲ...ဘာစားမလဲေပါ႔။ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔သူငယ္ခ်င္းက မင္းမွာပါ...မင္းမွာပါနဲ႔...ေနာက္ဆံုးေတာ႔ pepsi ကိုပဲ ျပန္မွာျဖစ္တယ္။

အဲဒီ pepsi ေတာင္မွ ကံေကာင္းလို႔ သိတာ။pepsi နာမည္ေလး မသိရင္ေတာ႔ သြားၿပီ။အစ္ကိုရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းက ေက်ာက္စိမ္းခြဲတာ ေအာင္လို႔ အိမ္မွာ pepsi ေတြ အဖာလိုက္လာခ်ေပးတယ္။အဲဒီမွာ အစ္ကိုက ဒါဟာ pepsi ဗူး ဆိုၿပီး မိတ္ဆက္ေပး တာ နဲ႔ သိသြားတာပါ။ ရြာမွာ ဆိုရင္ pepsi လိုမ်ိဳး အေအးေတြ ေသာက္ဖို႔ မေျပာနဲ႔ ျမင္ေတာင္ျမင္ဖူးတာ မဟုတ္ဘူး။

ဒီလို ေႏြေနပူပူ မႏၱေလးလို ပူျပင္းတဲ႔ ခရီးမွာ အေအးဆိုင္ေတြမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္တိုင္း အ၀ါ အနီ အစိမ္းေရာင္ ေလးေတြ ေသာက္ခ်င္ေပမယ္႔...ဆိုင္ရွင္ကို အစိမ္းေရာင္ေလးက နာမည္ ဘယ္လိုေခၚသလဲ ေမးဘို႔လည္း ရွက္စရာ ႀကီး။ေတာသားေတြက လုပ္ခ်ျပန္ၿပီ လုိ႔ အထင္ေသးဖို႔ ကလည္း ေၾကာက္လို႔ေပါ႔။မရွိတဲ႔ သိကၡာေတြ ထိန္းရင္း pepsi ဗူးေပါင္းမ်ားစြာ ေသာက္ၿပီး အိမ္ျပန္ခဲ႔ရတယ္။

အခုထိ ကၽြန္ေတာ္ pepsi ၀ယ္ၿပီး အမွတ္တရ ေသာက္ေနဆဲပါ။
အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္နိုင္ပါေစ။

ေၾကာင္လည္ ေခါင္းေလာင္း

ေရွးေရွးတုန္းက ၾကြက္ေတြက...ေၾကာင္က ငါတို႔ကို ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ၿမဲ သတ္ျဖတ္ေနသည္။ ငါတို႔တစ္ခုခုေတာ႔ လုပ္ၾကရေအာင္။ ငါတို႔ ဘာလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ ဆိုၿပီး ေျပာဆို ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ၾကသည္။ေၾကာင္က ေျခသံမၾကားရ ေအာင္ တိတ္ဆိတ္စြာ သြားလာ ၿပီး ငါတို႔ကို ေခ်ာင္းေျမာင္းဖမ္းဆုပ္ သတ္ျဖတ္ခဲ႔တယ္။ငါတို႔ကို ရက္ရက္စက္စက္ ကုပ္ျခစ္ ညွင္းပန္း ႏွိပ္စက္ခဲ႔တယ္။ေၾကာင္က ငါတို႔ သားသမီး ေတြ ကို ဖမ္းစားသတ္ျဖတ္လို႔ ၾကြက္ကေလးေတြ ကုန္လုနီးပါျဖစ္ပါၿပီတဲ႔။

ၾကြက္ေတြက သူတို႔မွာရွိတဲ႔ အႀကံႀကီး ဥဏ္ေကာင္းေတြကို တစ္ေကာင္ၿပီး တစ္ေကာင္ တင္ျပၾကတယ္။ငါတို႔ကို ဘယ္သူကမွ လည္း လာမကယ္ဘူး...လာမကူညီၾကဘူး။ေနာက္ဆံုးေတာ႔ သူတို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်နိုင္ခဲ႔ၾကတယ္။

ငါတို႔က ေၾကာင္၏ လည္ပင္းတြင္ ေခါင္းေလာင္း သြားခ်ိတ္ရမယ္တဲ႔။ဒါဆိုရင္ ေၾကာင္က တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ သြားလာလွ်င္လည္း ငါတို႔ေခါင္းေလာင္း သံၾကားနိုင္မယ္။ေခါင္းေလာင္းျမည္လာရင္ ငါတို႔ ေစာေစာစီးစီး တြင္းထဲ၀င္လိုက္မယ္တဲ႔။ ဒါဟာ အႀကံႀကီး ဥာဏ္ေကာင္းပဲေဟ႔...ေအာင္ၿပီ...ေအာင္ၿပီ ဟု ေအာ္ၿပီး ကခုန္ ေပ်ာ္ပါးၾကေတာ႔သည္။

စကားတစ္ခြန္းမွ်ပင္ မေျပာဘဲ ထိုင္ေနတဲ႔ ၾကြက္အိုႀကီးက ထလာတယ္။အေဆြတို႔ေရ ခဏ ေနၾကပါအံုး။ၿငိမ္ၿငိမ္ ေလးေနေပးၾကပါအံုး။ မင္းတို႔ေျပာတာ အႀကံေကာင္း ဥာဏ္ေကာင္းပဲဟု...ၾကြက္အိုႀကီးက ေထာက္ခံလိုက္သည္။ၾကြက္ေတြက တၿပိဳင္နက္...ေအာင္ၿပီ ဟု အသံ က်ယ္က်ယ္ ေအာ္ၾကေတာ႔သည္။

ၾကြက္အိုႀကီးက...ငါတစ္ခုေလာက္ အကူအညီေတာင္းခ်င္တယ္။ခဗ်ာၤးတို႔ ကူညီနိုင္မလားတဲ႔။ၾကြက္ေတြက...ဘာလဲ...အဲဒါ...ဘာလဲ...အဲဒါ ဟုေမးၾကသည္။

ေက်းဇူးျပဳၿပီး အားလံုးလာၾကပါ...လာၾကပါဟုဆိုၿပီး...ၾကြက္အိုႀကီးက သူတို႔ကို ေမးလိုက္သည္။ ဘယ္သူက ေၾကာင္၏ လည္ပင္းတြင္ ေခါင္းေလာင္း သြားဆြဲေပးမလဲတဲ႔။

ဘယ္သူကမွ ေၾကာင္၏လည္ပင္းတြင္ ေခါင္းေလာင္း သြားမခ်ိတ္ရဲၾကဘူး။ေၾကာင္က အႀကီးႀကီး သူ႔အနား သြားရင္ ဖမ္းစားမွာေပါ႔ ဟုသူတို႔ေတြးၾကသည္။

ဘယ္သူကမွ စကားတစ္ခြန္းမွ်ပင္ မေျပာၾကေတာ႔ဘူး။အားလံုးၿငိမ္ၿငိမ္ ေလးေနၾကသည္။သူတို႔အားလံုး တစ္ေကာင္ၿပီး တစ္ေကာင္ သူတို႔ရဲ႕ တြင္းနက္ထဲမွာ ျပန္၀င္ၾကေတာ႔သည္တဲ႔။

မွတ္ခ်က္။ ။ဘာသာျပန္ျခင္းသာျဖစ္တယ္။အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္နိုင္ပါေစ။
ေတာမင္းသားေလး

ေရႊငါးေလး

ဟိုး...တစ္ခါတုန္းက အလြန္ဆင္းရဲတဲ႔ တံငါသည္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္သည္
ကမ္းနေဘးမွာ ေဟာင္းႏြမ္းေသးငယ္တဲ႔ အိမ္စုတ္ေလးမွာ ေနၾကေလသည္။တံငါ
ေယာက်ာ္းက ေန႔တိုင္းငါးရွာေလသည္။ရလာတဲ႔ ၀င္ေငြေလးနဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္
ေန႔စဥ္ စား၀တ္ေနေရး ေျဖရွင္း ၾကေလသည္။

တစ္ေန႔ေသာအခါ တံငါသည္က ငါးျပန္ရွာရင္းနဲ႔ လွလွေလး ေရႊငါးေလး တစ္ေကာင္
ကို ဖမ္းမိေလသည္။အဲဒီ ေရႊငါးေလးက စကားေျပာတတ္သည္။ေရႊငါးေလးက ေျပာ
သည္...အေဆြတံငါႀကီး...ငါ႔ကိုျပန္လႊတ္ပါ။မင္းက ဒီလို လုပ္နိုင္မယ္ ဆိုရင္...မင္းအ
လိုခ်င္ဆံုးဆု(၃) ခုေတာင္းပါ။ျပည္႔ကိုျပည္႔ေစရမယ္တဲ႔။တံငါသည္က ငါဘာမွ မလိုခ်င္
ဘူး။ဒါေပမယ္႔ ငါ႔မိ္န္းမကေတာ႔ အိမ္ေကာင္း၊ယာေကာင္းႏွင္႔ အ၀တ္အစား ေကာင္း
ေကာင္းေတြ လို ခ်င္ပါတယ္ ဟုေျပာေလ၏။ေရႊငါးေလးက...မင္းလိုခ်င္တဲ႔ အရာေတြ
အားလံုးရရ မယ္ ျပန္ေတြ႔ၾကစို႔ ဆိုၿပီး ေရထဲဆင္းေလ၏။

တစ္ငါသည္က အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ႔ အရင္က စုတ္ျပတ္ေနတဲ႔ အိမ္ေဟာင္း
ေလးေနရာမွာ လွပႀကီးမားတဲ႔ အိမ္ႀကီးအသစ္ ျဖစ္ၿပီး၊သူ႔မိန္းမကလည္း လွလွပပ
အ၀တ္အစားေတြနဲ႔ သူေတြ႔ေနသည္။တံငါသည္က သူျဖစ္ပ်က္ သမွ်ကို သူ႔မိန္းမ
အား ျပန္ေျပာေလ၏။သူ႔မိန္းမက မင္းေရႊငါးေလး ဆီကို ျပန္သြားရမယ္။ငါဟာ
ဒီအရာေလးေတြနဲ႔ မေက်နပ္ေသးဘူး။မင္း ေရႊငါးေလးဆီ သြားၿပီး ျပန္ေျပာရမွာက
ငါ ဘုရင္မ ျဖစ္ၿပီး ခမ္းနားထည္၀ါတဲ႔ နန္းေတာ္ထဲမွာပဲ ေန ခ်င္တယ္။

ေနာက္ေန႔မနက္မွာ တံငါသည္က ျပန္သြားၿပီး ေလွေပၚမွာ ထိုင္ၿပီးေငးေနခိုက္
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေရႊငါးေလးဟာ ရုတ္တရက္ သူ႔ရဲ႕ေလွေဘးမွာ ေပၚလာၿပီး မင္းမိန္း
မေက်နပ္သလား...လို႔ေမးေလသည္။တံငါသည္က...နိုး နိုး နိုး...ငါ႔မိန္းမက ဘုရင္
မျဖစ္ၿပီး ခမ္းနားထည္၀ါတဲ႔ နန္းေတာ္မွာပဲ ေနခ်င္တယ္...ဟုျပန္ေျပာေလ၏။ မင္း
ရရမယ္...မင္းလိုခ်င္တဲ႔အရာေတြ...ဟု ေရႊငါးကေျပာၿပီး ေရထဲ ျပန္ဆင္းေလ၏။

တံငါသည္သည္ အိမ္ကို ျပန္ေရာက္လာေတာ႔ အလြန္လွပ တင္႔တယ္ ခမ္းနား
ထည္၀ါတဲ႔ နန္းေတာ္ထဲမွာ သူ႔မိန္းမကလည္း စိန္ေတြ၊ေရႊေတြနဲ႔ လွပစြာ ဆင္ျမန္း
ျပည္႔စံု ေနသည္ကိုေတြ႔ ေလ၏။တံငါသည္က သူ႔မိန္းမ ကို ေမးသည္....ခ်စ္ခ်စ္ေရ
...အခုေတာ႔ ေက်နပ္ေနၿပီလား...တဲ႔။မိန္းမက ျပန္ေျဖသည္။ငါ...ဒါေတြေလးနဲ႔
မလံုေလာက္ မေက်နပ္ေသးဘူး။မနက္ျဖန္ ေရႊငါးေလး ဆီ မင္းျပန္သြားရမယ္။
မင္းျပန္ေျပာရမွာက...ငါ...အလြန္လွပတဲ႔ ေကာင္းကင္ဘံု ေရႊျပည္ေတာ္ထဲမွာ
ေနတဲ႔ ဘုရား သခင္ ျဖစ္ခ်င္တယ္...လို႔။

အဲဒီညေနမွာ တံငါသည္က ေရႊငါးေလးဆီ ျပန္သြားေလ၏။ေရႊငါးေလးက
သူ႔ကိုျပန္ေမးသည္...အခုေတာ႔ မင္းမိ္န္းမ ေက်နပ္ေန ၿပီလား....တံငါကည္က
သူ႔မိန္းမ မွာထားသည္႔အတိုင္း ျပန္ေျပာေလ၏။အဲဒီ စကားကို ေရႊငါးေလး ျပန္
ၾကားေတာ႔...ေရႊငါးေလး မ်က္ရည္က်လာသည္။အရမ္းလည္း စိတ္ဆိုးသည္။
မင္းမိန္းမက လူ...အ...ပဲ။ေတာ္ေတာ္ တုံးတဲ႔ အေကာင္။ဘုရား က ဘုရား။
ဘုရားက တစ္ပါးတည္းပဲ ရွိတယ္။ဘယ္သူမွ(သို႔)ဘယ္လို လူမွ ဘုရားေတာ႔
မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။အခုဆိုရင္ မင္းအရင္က ရခဲ႔တဲ႔ ဥစၥာေတြ အကုန္ ျပန္ရုပ္သိမ္း
လိုက္ၿပီ။မင္းႏွင္႔ငါလည္းေနာက္ထပ္ ဘယ္ေတာ႔မွ ျပန္မဆံုရဘူး...ဟုေျပာၿပီး
ေရႊငါးေလး ေရထဲ ဆင္းသြားေလ၏။

တံငါသည္ သည္ အိမ္ကိုျပန္လာေတာ႔....သူ႔ရဲ႕ နန္းေတာ္ဟာ အရင္အိမ္
ေဟာင္းေလး အတိုငး္၊သူ႔မိန္းမ ကလည္း နဂို အ၀တ္အစားနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ရတယ္ တဲ႔။
အဲဒီ ေနာက္ပိုင္း တံငါသည္က ေရႊငါးေလးႏွင္႔ ဘယ္ေတာ႔မွ ျပန္မဆံုႏိုင္ေတာ႔ဘူး
တဲ႔။ပံုျပင္ေလးကေတာ႔ ဒါပါပဲ။

မွတ္ခ်က္။ ။gold fish ကို ဘာသာျပန္ျခင္းသာျဖစ္တယ္။
မူရင္ စာေရးဆရာေတာ႔ မသိေသးပါ။သိၿပီးသား လူေတြ လည္း
ရွိမွာပါ။ႀကိဳက္လြန္းလို႔ ျပန္လည္မွ်ေ၀တာပါ။ရသ ေျမာက္ေအာင္
မျပန္ေပးနိုင္တာ၊အေရး အသား၊အသံုး အႏႈန္းေတြည႔ံရင္(သို႔)ရိုင္းရင္
နားလည္ေပးၾကပါလို႔ ေတာင္းပန္ပါရေစ။

သူေဌးသမီးေလးသို႔........

 

ေဟ႔....သူေဌးသမီးေလးရယ္

အသက္ရူႏႈန္းေတြ မတူညီမွန္းငါသိတယ္...... 

ေဟ႔....သူေဌးသမီးေလးရယ္

ပထ၀ီအေနထားေတြ မတူညီမွန္းငါသိတယ္.....

ကြယ္ရာမွာ...မင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္မုန္းေမ႔ခဲ႔တယ္

ငါ႔ရင္ထဲမွာ...မင္းကို ဖ်က္ဆီးလႊတ္ပစ္ခဲ႔တယ္

ႀကံရာႀကံမိ...မင္းရဲ႕မေကာင္းေၾကာင္းေတြ

ေျပာျဖစ္ခဲ႔တယ္.......................... 

ဒါေပမယ္႔...မင္းနဲ႔ဆံုတုန္း

မင္းရဲ႕မ်က္ႏွာေလး ျမင္ရင္

လႈိက္ဖိုရင္ခုန္သံေတြ ျမန္ေနဆဲပဲ......

မင္းရဲ႕အၿပံဳးေလးျမင္ရင္

စြဲမက္စြာ ခံုမင္ေနဆဲပဲ.......

မင္းရဲ႕အသံေလး ၾကားရင္

စြဲလန္းစြာ တပ္မက္ေနဆဲပဲ.... 

မင္းႏွင္႔ငါ ဆံုနိုင္ဖို႔ေတာ႔

ငါဆုေတာင္းရင္လည္း

ျပည္႔ခ်င္မွ ျပည္႔မယ္..... 

ေလာကမွာ စည္းစိမ္ ဥစၥာ ဓန ဆိုတဲ႔

တိုင္းတာျခင္းေတြ မရွိရင္ေတာ႔

မင္းနဲ႔ငါ.................။   ။ 

နတ္သမီးေလးသို႔...ျပန္စာ

ဒီမနက္ေစာေစာပဲ ငါ႔ရဲ႕ေသတၱာေဟာင္းေလး ဖြင္႔ၾကည္႔တယ္။
ေသတၱာရဲ႕ေအာက္ေျခၾကမ္းျပင္မွာ လွလွေလး ေခါက္ထားတဲ႔ စာ
ေလးတစ္ေစာင္ ငါေတြ႕လိုက္တယ္။

ဘာစာမ်ားလဲလို႔ ေဖာက္ဖတ္ၾကည္႔ေတာ႔.........................
ေၾသာ္....ရက္စက္တတ္ေသာ မင္းကို..................................
မင္းကြာ.....မင္းက လွသေလာက္ မင္းရဲ႕လက္ေရးေလး ကလည္း
လံုးလံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးနဲ႔...သိပ္လွေနတယ္ကြာ.........................

မင္းကြာ....မင္းေရးခဲ႔တဲ႔စာေတြ ဖတ္လိုက္ရင္းနဲ႔ မင္းနဲ႔ငါ႔ရဲ႕ အတိတ္
ေတြဟာ ျပန္ဆန္းသစ္ေစပါလား...မင္းကို လြမ္းလိုက္တာကြာ..........

မင္းကြာ...ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္သလဲ.....ေမးေတာ႔...တစ္သက္စာ
အတြက္ေလတဲ႔...မင္းေျဖခဲ႔တယ္ေနာ္။မင္းက ဘာမဆို ေျပာရင္ အ
ေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ခိုင္လံုေအာင္ မင္းေျပာတတ္တယ္ေနာ္။

အခုလည္း...ငါ႔ကို ခ်စ္ေသးရဲ႕လား လို႔ ျပန္ေမးလိုက္ခ်င္တယ္။
အၿမဲတမ္း အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ခိုင္လံုေအာင္ ေျပာတတ္တဲ႔ မင္းရဲ႕
ဆင္ေျခေတြ တစ္ခါေလာက္ေတာ႔ ျပန္ၾကားခ်င္လိုက္တာ.............

ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန...မင္းရဲ႕ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ၿပံဳးလိုက္တဲ႔ အၿပံဳးဟာ
ငါၾကည္႔ၾကည္႔လိုက္တိုင္း ေလာကႀကီးကို တကယ္ ၿငိမ္းခ်မး္ေစတာပဲ...ကြာ။

ငါ႔ရဲ႕ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွာ ေဆးေရာင္ေတြ လြင္႔ျပယ္ေနတဲ႔ မင္းရဲ႕ဓာတ္ပံုေဟာင္း
ေလးက အတိတ္ကို ေလွာင္ေျပာင္ေန သလိုပါပဲ.......................................

မင္းအတြက္ ငါေရးတဲ႔ ကဗ်ာရဲ႕ ေအာက္မွာ မင္းေရးထိုးထားတဲ႔ မင္းရဲ႕
နာမည္လွလွေလး.....................................................................................

အဲဒီ စာအုပ္ေလးထဲမွာပဲ...မင္းထည္႔ထားတဲ႔ အနက္ေရာင္ႏွင္းဆီ ေသးေသး
ေလးရယ္......ဆယ္တန္းတုန္းက ဟာေနတဲ႔ ငါ႔ရဲ႕မွတ္စုေတြ ထဲမွာ မင္းကူးေပးတဲ႔
မင္းရဲ႕လက္ေရး လွလွေလးေတြ...........................................................

မၾကည္႔ပါနဲ႔လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္တားတဲ႔ ၾကားက မၾကည္႔ခိုင္းရင္ ငါစိတ္ေကာက္မယ္ေနာ္
ဆိုၿပီး ငါၾကည္႔ခိုင္းတဲ႔ ဒိုင္ရာရီ ထဲမွာ မင္းခ်မွတ္တားျမစ္ထားတဲ႔ အမိန္႔ေတာ္ စည္းကမ္း
ခ်က္ေတြ............................................................................

ငါ႔ရဲ႕ေခါင္းရင္းမွာ တန္းစီေနတဲ႔ မင္းရဲ႕ ခရစၥမတ္လက္ေဆာင္ေလးေတြ..................

ဒါေတြ အားလံုးဟာ ပံုျပင္ေတာ႔ မဟုတ္ေလာက္ဘူးေနာ္.........................................

ဒါေပမယ္႔...တခါခါ ဒါေတြဟာ ပံုျပင္ေတြပဲလားလို႔...ငါ႔ကိုငါ ေမးေနမိတယ္။

မင္းကို စိတ္နာေပမယ္႔ ဒီေန႔မနက္ေစာေစာ မင္းရဲ႕စာေလးဖတ္လိုက္ေတာ႔...............
မင္းကို သတိရလိုက္တယ္ကြာ။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ....ဒီျပန္စာကို ငါခ်က္ခ်င္းေရးလိုက္တယ္။

ဒီစာကို ဖတ္ျဖစ္တယ္ ဆိုရင္.....အတိတ္က ဇာတ္လမ္းေတြဟာ

၀တၱဳတစ္အုပ္(သို႔မဟုတ္)ပံုျပင္တစ္ခု(သို႔မဟုတ္)ကဗ်ာ ေလးတစ္ပုဒ္

လိုပဲ သေဘာ ထားၿပီး ဖတ္လိုက္ပါ......။ ။

၆၂ႏွစ္ေျမာက္ ခ်င္းအမ်ိဳးသားေန႔

ခ်င္းအမ်ဳိးသားေန႔ဆိုတာ ခ်င္းလူမ်ိဳးတို႔ရဲ့ ကိုယ့္ကံၾကမၼာကို ကိုယ္ဖန္တီးခြင့္ ျပန္လည္ရရွိေရးနဲ႔ လြတ္လပ္မႈ၊ တန္းတူညီမွ်မႈတို႔ ရရွိေရးအတြက္ ႏွစ္ေပါင္း(၄၀)ေက်ာ္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွား တိုက္ပြဲဝင္လာခဲ့ရာကေန ေပၚေပါက္လာတဲ့ သမိုင္းဝင္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ တစ္ခုပါ။ ၁၈၉၅-၁၉၄၈ခုႏွစ္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရရွိတဲ့အထိ စဥ္ဆက္မျပတ္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားရင္း ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာပါ။ ခ်င္းလူမ်ိဳးစုဟာ ၁၈၉၇ ခုႏွစ္ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္ မက်ေရာက္ခင္ကာလအထိ ကိုယ့္မင္းကိုယ့္ခ်င္းျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္ မိမိတို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကတဲ့ လူမ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။

ေမၿမိဳ႕ (အခု ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕) အေျခစိုက္အဂၤလိပ္စစ္တပ္မွာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၾကတဲ့ ခ်င္းအမ်ဳိးသားေတြဟာ ၁၉၁၈ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၀ ရက္ေန႔မွာ ခ်င္းအမ်ဳိးသားမ်ားပညာရည္ျမႇင့္တင္ေရး အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုကို ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကၿပီး ခ်င္းအမ်ဳိးသားတို႔႔ရဲ့ ပညာရည္ျမႇင့္တင္ေရးကို စျပီးႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ခ်င္းအမ်ဳိးသားတို႔ရဲ့ သမိုင္းမွာ ပထမဦးဆံုးဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့ ဒီအဖြဲ႕အစည္းမွာ ဥကၠ႒အျဖစ္ ဆူဗီဒါအြမ္ပိုင္း (ကန္ပက္လက္ခ႐ိုင္)၊ ဒု-ဥကၠ႒အျဖစ္ ဦးဝမ္သူးေမာင္ (ဝမ္းသူးရြာ၊ မင္းတပ္ၿမိဳ႕နယ္)၊ အတြင္းေရးမႉးအျဖစ္ ဦးရမ္းေလာင္းလိန္ (ကန္ပက္လက္ၿမိဳ႕နယ္)၊ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားအျဖစ္ ေျမျပန္႔အ႐ႈိခ်င္းမ်ား၊ လူရွည္ခ်င္း အမ်ဳိးသားတို႔ပါဝင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအဖြဲ႔အစည္းေၾကာင့္ပဲ ခ်င္းအမ်ဳိးသားေန႔ သတ္မွတ္ေရးအတြက္ အေရးပါတဲ့ေန႔တစ္ရပ္ ျဖစ္လာခဲ့ရတယ္။

၁၉၂၈ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀ ရက္ေန႔ ခ်င္းအမ်ဳိးသားတို႔ရဲ့ ပထမဆံုး ခ်င္းႏိုင္ငံေရးပါတီျဖစ္တဲ့ ခ်င္းေတာင္ညီညြတ္ေရး အဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကျပီး ၁၉၃၃မွာ ခ်င္းအမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရးအဖြဲ႔ ဆုိျပီး အမည္ေျပာင္း မွည့္ဆိုခဲ့ၾကတယ္။ ၁၉၃၄ စက္တင္ဘာလ၂၉ရက္ေန႔မွာ ခ်င္းအမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရးအဖြဲ႕ ညီလာခံတစ္ရပ္က်င္းပခဲ့ၿပီး ၿဗိတိသွ်ဆီမွ ခ်င္းအမ်ဳိးသားတို႔ရဲ့ အခြင့္အေရးနဲ႔ ႏွစ္နာခ်က္ ၉ ခ်က္ကို တင္ျပ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီ ညီလာခံရဲ့ အေရးႀကီးဆံုး ေတာင္းဆိုခ်က္ဟာ ျပည္မကို လြတ္လပ္ေရးေပးရင္ ခ်င္းေတာင္ကိုလည္း လြတ္လပ္ေရး ေပးရမယ္။ အျခားတိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေတြနည္းတူ ခ်င္းအမ်ဳိးသားမ်ားကိုလည္း တန္းတူအခြင့္အေရး ေပးရမယ္ လို႔ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။

၁၉၃၈ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၀ ရက္ေန႔မွာ ခ်င္းအမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရးအဖြဲ႔ရဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ ၉ ခ်က္ကို ေဆြးေႏြးဖို႔ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က ခ်င္းအမ်ဳိးသား ကိုယ္စားလွယ္ ၃၀၀၀ခန္႔ နဲ႔ အဂၤလိပ္ အာဏာပိုင္ တို႔ဟာ ကန္ပက္လက္ၿမိဳ ႔မွာ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။ ခ်င္းအမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရးအဖြဲ႔ရဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ၿဗိတိသွ် အာဏာပိုင္တို႔အေနနဲ႔ "မည္သို႔မွ်လိုက္ေလ်ာေပးႏိုင္မည္မဟုတ္" ဆိုတဲ့ တု႔ံျပန္ခ်က္ေၾကာင့္ ခ်င္းအမ်ဳိးသား ကိုယ္စားလွယ္အေနနဲ႔လည္း ဆႏၵျပျပီးတုံ႔ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္မွာ အဂၤလိပ္အစိုးရဟာ ခ်င္းအမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရးကို တရားမဝင္အဖြဲ႔အစည္းအျဖစ္ ေၾကျငာခဲ့ၿပီး ဦးဝမ္သူးေမာင္ႏွင့္အဖြဲ႕ ၉ ဦးတို႔ကို ဖမ္းဆီးခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတို႔အဖြဲ႔ကို ဖလမ္း၊ ဟားခါး၊ တီးတိန္၊ ျမင္းၿခံ၊ မႏၲေလး၊ ကသာ ေထာင္ေတြမွာ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့တယ္။ ဦးဝမ္သူးေမာင္ဟာ အႀကိမ္ႀကိမ္အဖမ္းခံရၿပီး သူ႔ရဲ့ အိမ္ကိုပါ မီး႐ႈိ႕ပစ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရသူေပါ့။

၁၉၄၈ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၉-၂၂ ရက္မ်ားမွာ ခ်င္းဝိေသသတိုင္း၊ တိုင္းလံုးဆိုင္ရာ ညီလာခံတစ္ရပ္ကို ဖလမ္းၿမိဳ ႔မွာ က်င္းပခဲ့ျပီး ခ်င္းဝိေသသတိုင္း အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က ျပည္သူလူထု ၅၀၀၀ ေက်ာ္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး ရြာသူႀကီး၊ တိုက္သူႀကီး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ေျပာင္းခြန္၊ လူခြန္၊ အမဲခြန္ ေပးေဆာင္တဲ့စနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းျပီး ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို က်င့္သံုးရင္း ေဖေဖာ္ဝါရီလ၂၀ရက္ေန႔မွာ ခ်င္းအမ်ဳိးသားေန႔အျဖစ္ ေထာက္ခံအတည္ျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၁၈-၁၉၄၈ထိဟာ ခ်င္းအမ်ဳိးသားတို႔အတြက္ သမိုင္းဝင္အျဖစ္အပ်က္ေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ဆက္တုိက္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့အတြက္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၀ ရက္ေန႔ကို ခ်င္းအမ်ဳိးသားေန႔အျဖစ္ တရားဝင္သတ္မွတ္ဖို႔ ၁၉၅၀ ေအာက္တိုဘာလ ၉ ရက္ေန႔မွာ ျပဳလုပ္က်င္းပခဲ့တဲ့ ခ်င္းအမ်ဳိးသားေရးရာေကာင္စီ အစည္းအေဝးကေန သတ္မွတ္ အတည္ျပဳ ျပဌာန္းခဲ့ၾကပါတယ္။ မင္းတပ္ၿမိဳ႕မွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ခ်င္းအမ်ဳိးသားေန႔ကို ျပဳလုပ္ က်င္းပခဲ့ျပီး ႏိုင္ငံေတာ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးအခ်ဳိ႕ တက္ေရာက္အားေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတရဲ့ သဝဏ္လႊာကို ႏိုင္ငံေတာ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ဖတ္ၾကားအားေပးခဲ့ပါတယ္။

ဒါေတြကေတာ့ ခ်င္းအမ်ိဳးသားေန႔ျဖစ္ေပၚလာပံု အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေလးေပါ့။ ခ်င္းလူမ်ိဳးေတြရဲ့ခ်စ္စရာ ရိုးရာဓေလ့အခ်ိဳ ႔ Angel Shaper သိသေလာက္ေျပာျပရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ခ်င္းလူမ်ိဳးေတြဟာ အရင္ဘုိးဘြားေခတ္ကတည္းက အင္မတန္မွကို ရိုးသားျဖဴစင္ျပီး သစၥာတရားကို တန္ဖိုးထားတဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလူမ်ိဳးစုကို သစၥာရွိတဲ့ ေတာင္ဇလပ္ပန္းနီေလးေတြ၊ ေအာက္ခ်င္းငွက္ကေလးေတြနဲ႔ ကိုယ္စားျပဳခဲ့တယ္ေလ။

ေတာင္ဇလပ္ပန္းဆိုတာ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ အလွဆံုး၊ အေမႊးဆံုး နဲ႔ နာမည္အႀကီးဆံုးပန္း မဟုတ္ခဲ့ေပမယ့္ သူ႔သဘာဝနဲ႔သူ ပြင့္ဖူးတတ္တဲ့ျပီး ေနဒဏ္၊ မိုးဒဏ္၊ ေလဒဏ္ အားလံုးကို ႀကံ့ႀကံ့ခံရင္း သစၥာရွိရွိ ပြင့္ဖူးတတ္တဲ့ သစၥာရွိတဲ့ပန္းကေလးတစ္မ်ိဳးပါ။ ေတာင္ဇလပ္ပန္းဟာ ပင္စည္ကေန ခူးဆြတ္ေပမယ့္ သူ႔သဘာဝကိုက အၾကာႀကီး ပြင့္လန္းနိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ထူးဆန္းတဲ့ပန္းတစ္မ်ိဳးေပါ့။ ဒီပန္းေလးေတြဟာ ေျမျပန္႔ ေဒသေတြမွာ မပြင့္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီလိုေအးခ်မ္းတဲ့ ေတာင္ေပၚေဒသမွာပဲ ထူးျခားစြာ ပြင့္တတ္တဲ့ ပန္းတစ္မ်ိဳးပါ။ ေတာင္ဇလပ္ပန္းေတြဟာ ခ်င္းျပည္နယ္ကို ကိုယ္စားျပဳအလွဆင္ေနတဲ့ သဘာဝကေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ပါ။

ေအာက္ခ်င္းငွက္ရဲ့ သဘာဝဟာဆုိရင္ သူတို႔ဟာသစၥာရိွတဲ့အမ်ိဳးေတြျဖစ္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ သစၥာရွိသလဲ ဆိုရင္ေတာ့ တစ္ေကာင္ေသရင္ က်န္ခဲ့တဲ့တစ္ေကာင္ကပါ သူ႔ခ်စ္သူေသတဲ့ေနရာေဒသကိုေရာက္ေအာင္ ဟုိးအျမင့္ဆံုးေကာင္းကင္ေပၚကေန ထိုးဆင္းက်ျပီး အသက္ေသခံရင္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ သစၥာတရား ႀကီးမားခဲ့ ၾကတဲ့ ငွက္ကေလးေတြေပါ့။ သူတို႔ရဲ့သစၥာတရားဟာ ခ်င္းလူမ်ိဳးေတြအတြက္ အေကာင္းမြန္ဆံုးေသာ ပံုသက္ေသ ေကာင္းေတြ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

ဥပမာေလးတစ္ခုေျပာရရင္ အရင္ေခတ္တုန္းက ခ်င္းလူမ်ိဳးေတြရဲ့ေတာင္ေပၚေဒသ ေတာရြာေတြမွာ ေသာ့ဆုိတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ပစၥည္းေပ်ာက္တယ္။ ခုိးတယ္၊ ဝွက္တယ္၊ သူခိုး ဆုိတာ မရွိခဲ့ဘူးေလ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ဟာ ယံုၾကည္မႈရွိတယ္။ သစၥာရွိၾကတယ္။ လယ္ထြန္သြား၊ အျပင္သြားတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ ကြ်ဲ၊ ႏြား တိရိစာၦန္ေတြရဲ့ ရန္ကေန ကာကြယ္ဖို႔ေလာက္ပဲ သစ္လံုးေတြနဲ႔ အကာအကြယ္ျပဳ ခဲ့ၾကတာပါ။ အဲဒီေလာက္ ေအးခ်မ္းခဲ့တာေပါ့။

ေနာက္ျပီး ခ်စ္စရာဓေလ့တစ္ခုကေတာ့ လူပ်ိဳ၊ အပ်ိဳေတြဟာ မိဘႏွစ္ပါးရဲ့ မ်က္စိေအာက္မွာပဲ ခ်စ္ေရးဆို တတ္ၾကတယ္။ ခ်စ္ခြင့္ပန္ၾကပါတယ္တဲ့ေလ။ အခ်စ္ေရးဆိုတဲ့အခါမွာလဲ ကဗ်ာေတြ၊ သီခ်င္းေလးေတြဖြဲ႔ဆိုျပီး ခ်စ္ေရးဆိုတတ္ၾကတာ ဓေလ့တစ္ခုေပါ့။ လူပ်ိဳလွည့္ျပီဆိုရင္ လူသူရွိတဲ့ေနရာ အဓိကကေတာ့ အပိ်ဳေလးရဲ့ ေနအိမ္မွာ မိဘ၊ေမာင္နွမရွိေနခ်ိန္ေတြမွသာ လည္ခြင့္ရွိပါတယ္။ သမီးရည္းစားခ်ိန္းေတြ႔ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မိသားစုအားလံုးနဲ႔ မီးဖုိေဘးမွာမီးကေလးလႈံရင္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မ်က္လံုးခ်င္းစကားေျပာၾကျပီး ခ်စ္ၾကည္ႏူးၾကရတယ္ ဆိုပဲ။ ဒီေခတ္လူငယ္ေတြလို လူသူပါးျပီး ေမွာင္တဲ့ေနရာေတြ၊ ရုပ္ရွင္ရံုေတြ၊ ပန္းျခံရဲ့ ေထာင့္ေနရာေလးေတြ၊.... စတဲ့ စတဲ့ ေနရာေလးေတြမွာ ခ်ိန္းေတြ႔ၾကတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ေျပာခ်င္တာပါ။ အဟဲ။ ခ်စ္သူခ်င္းလဲ ေအာက္ခ်င္းငွက္ေတြလိုပဲ သစၥာရွိၾကတယ္။ ေသတဲ့အထိကုိပဲ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး တန္ဖိုးထားျပီး ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္ၾကပါတယ္။


ခ်င္းလူမ်ိဳးေတြမွာ ခ်င္းစကား၊ ခ်င္းအမ်ိဳးအႏြယ္ေပါင္း အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ (အကုန္လံုးကို ေဖာ္ျပရင္ ပိုစ့္ကအရမ္းကုိ ရွည္သြားလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ အခြင့္ႀကံဳမွ ေဖာ္ျပပါ့မယ္)။ ပန္းအိုးေလးတစ္လံုးကို အလွဆင္ဖို႔ အတြက္ ပန္းပြင့္ အမ်ိဳးစံု၊ အေရာင္စံု အသံုးျပဳမွသာ လိုအပ္သလို အလွပဆံုး အလွဆင္ႏိုင္သလိုပဲ၊ ခ်င္းလူမ်ိဳးေတြ ဟာလဲ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ အမ်ိဳးႏြယ္စု၊ ဘာသာစကားစုေတြေၾကာင့္သာ ပိုျပီး လွပသက္ဝင္ အဓိပၸာယ္ရွိရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကေန႔ ၂၀၁၀ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၀ ရက္ေန႔မွာက်ေရာက္တဲ့ (၆၂) ႀကိမ္ေျမာက္ ခ်င္းအမ်ိဳးသားေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ဒီပိုစ့္ေလးကို ေရးသားရျခင္းပါ။ ျပည့္ျပည့္စံုစံု မေဖာ္ျပႏိုင္တာ Angel Shaper ရဲ့ အားနည္းခ်က္ ျဖစ္သလို၊ ေသခ်ာေလ့လာျပီးမွ ခ်င္းျပည္နယ္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး စိတ္ဝင္စားစရာအခ်ိဳ ႔ကို အခြင့္ရွိရင္ တင္ျပပါဦးမယ္။

ဒီပိုစ့္ေလးအတြက္ လုိအပ္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ အႀကံေပးျပီး ကူညီေျပာျပေပးတဲ့ အကို (U Sianpu) နဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ေပါက္စီကို ေက်းဇူးအႀကီးႀကီးတင္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေပါက္စီ ဆြဲထားတဲ့ ဒီဇိုင္းေလးေၾကာင့္လဲ ေက်းေက်းစ္ေနာ္။


ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္

Angel Shaper

19.2.2010 (Fri;)

11:25 Pm

http://angelshaper.blogspot.com/ မွကူးယူပါသည္။