Sunday, August 1, 2010

လြမ္းတယ္




အေဖ အေမ ရွိလ်က္သားနဲ႔
မေခၚနိုင္တာ.................

ငယ္ေဖာ္ေတြ ရွိလ်က္သားနဲ႔
မေပ်ာ္ နိုင္တာ................

ျပည္ေတာ္ ရွိလ်က္သားနဲ႔
မျပန္ နိုင္တာ.............

ဘာေၾကာင္႔ ညာေၾကာင္႔လို႔
မေျပာခ်င္ပါဘူး ဟိုေၾကာင္႔
ဒီေၾကာင္႔လို႔လည္း အေၾကာင္း
မျပခ်င္ပါဘူး...ငါ႔ရဲ႕ကံလို႔ပဲ
မွတ္လိုက္ေတာ႔မယ္.......

တကယ္ေတာ႔
ေဆးေရာင္စံုနဲ႔ စီျခယ္ထားတဲ႔
တိုက္အိမ္ႀကီးဟာ ၀ါးၾကမ္း
အိမ္ေလာက္ေတာ႔ သဘာ၀ မက်ပါဘူး။

အလံုပိတ္တဲ႔ တိုက္ခန္းထဲက
အဲယားကြန္းဟာ ၀ါးၾကမ္းၾကားက
တိုး၀င္လာတဲ႔ ေလညင္းေလာက္ေတာ႔
မေအးျမပါဘူး။

ေရခဲစိမ္ဘီယာဟာ ေတာင္ေပၚေခါင္ရည္
ေလာက္ေတာ႔ မခ်ိဳပါဘူး။
ေစ်းႀကီးႀကီးနဲ႔၀ယ္ရတဲ႔ ေရသန္႔ဗူးဟာ
စမ္းေရေလာက္ေတာ႔ မေအးပါဘူး။

ဆီျပန္ဟင္းလ်ာေတြဟာ ျပာရည္ဟင္း
ေလာက္ေတာ႔ မၿမိန္ရွက္ပါဘူး။

လူစီကားတဲ႔နာမည္ႀကီး ပန္းၿခံႀကီးဟာ
ေတာင္ေပၚ ရႈခင္းေလာက္ေတာ႔
မသာယာပါဘူး။

မိတ္ကပ္ထူထူနဲ႔ ေရႊအိုေရာင္ဆံပင္
ပိုင္ရွင္မေလးဟာ ေတာသူမေလး
ေလာက္ေတာ႔ မယဥ္ပါဘူး။

ဒီမွာ.............................
ေရႊေတြ...ေငြေတြ အရာရာေတြနဲ႔
ျပည္႔ႏွက္ေပမယ္႔ စိတ္မခ်မ္းသာ
တာကေတာ႔ အမွန္ပါပဲကြာ......

လူ႔လက္မပါ...သဘာ၀တရားနဲ႔ လွပျပည္႔စံုေနတဲ႔
ေတာမင္းသားတို႔ရဲ႕ ေမြးရပ္ ဇာတိ ဌာေနေဟာင္းကို
ျပန္ခ်င္လိုက္တာ လြမ္းလိုက္တယ္ကြာ.............

ရြာကိုလြမ္းလ်က္....

0 comments:

Post a Comment

Thang you!